Strijder voor God strijdt voor overwinning

#HELPOEKRAINE | nieuws

Een dag voor het interview wenste ik dominee Anatoliy een goede nachtrust, waarop hij antwoordde: ‘My sleep depends on air alarms’. De volgende dag vertelde hij dat er die nacht 36 raketten op Kyiv waren afgevuurd tussen 01:00 uur tot 04:00 uur. Een gesprek met de 67-jarige Anatoliy Kaluzhny, een strijdbare voorganger van de New Life Church in Kyiv, Oekraïne.

De geschiedenis lijkt zich te herhalen. De verdrukking die zijn familie meemaakte ten tijde van het communisme manifesteert zich momenteel op een soortgelijke manier. Zijn vader werd vervolgd vanwege het leiden van een ondergrondse gemeente en hij werd gevangengezet (en gemarteld). De organisatie Open Doors hielp hen en de gemeente tijdens de communistische periode.

Gebedstent op het centrale plein

In november 2013 nam Anatoliy deel aan de protesten op het centrale Maidanplein in Kyiv. Meer dan een miljoen mensen waren er op de been om te protesteren tegen de regering en het pro-Russische beleid. Hij sprak honderdduizenden landgenoten toe om hen te bemoedigen. Ook regelde zijn kerk een gebedstent waar gedurende een maand veel gebeden werd voor het land, de overheid en tegen de Russische invloed. De mensen waren bang. “We baden veel duizenden demonstranten en deelden Bijbels uit. Te midden van alle onrust is Hij degene die echte rust kan geven. Er werd samengewerkt met veel denominaties. Samen waren we één.” Aldus Anatoliy.

“Ik blijf”

De Krim werd ‘geannexeerd’ en in de volgende vijf jaar probeerden de separatisten/Rusland Oekraïne te veroveren zonder grote oorlog. “Als we toen onderdeel waren geworden van de NATO, was er denk ik geen oorlog gekomen. Heel veel Oekraïners wonen nu op andere plekken door de oorlog. Ik blijf omdat ik ervaar dat God het van mij verlangt. Aan mijn kinderen en kleinkinderen wil ik een ‘vrij’ Oekraïne doorgeven, met vrijheid en democratie. De geschiedenis ken ik maar al te goed. Ik weet wat het is als je land geregeerd wordt door een dictator.”

Eerste oorlogsweek

In de eerste week van de oorlog was het paniek in de miljoenenstad Kyiv omdat Poetin de hoofdstad wilde innemen. Mensen hamsterden medicijnen, de fabrieken waren gesloten en de supermarkten waren leeg. Anatoliy belde met Worldpartners met de vraag om hulp. Via de boerderij Adema kon er al snel vanuit het kerkgebouw voedsel verdeeld worden zoals pootgoederen, aardappelen en medicijnen. In de weken erna registreerde de kerk duizend mensen die het niet breed hadden en rondkwamen van een klein pensioen. Medicijnen en voedsel werden via een netwerk van vrijwilligers aan hun voordeur bezorgd. Anatoliy werkte samen met Aleks om zoveel mogelijk te kunnen betekenen voor hun stadsgenoten.

Tandartsspullen gezocht
Veel soldaten hebben last van hun tanden omdat het koud is. We willen graag een mobiele tandarts-post opzetten waar de militairen terecht kunnen voor tandheelkundige zorg. Als iemand van de Worldpartners achterban nog contacten heeft voor afgeschreven tandartsstoelen cq tandartsmateriaal dan houden we ons van harte aanbevolen. Stuur een mail naar info@worldpartners.org

Zoeken naar een collega dominee

“We zijn naar Bucha gereden waar een collega pastor (zie foto rechts) woonde. We konden geen contact met hem leggen tijdens de 45 dagen van de bezetting en we hadden het vermoedden dat hij niet meer leefde. We besloten op eigen gelegenheid en risico erheen te rijden. Op een bijzondere manier konden we hem traceren en bleek hij ‘gezond’ te zijn. Wel was hij vijftien kilo afgevallen en niet fit door de ontberingen. We redden hem uit de klauwen van de bezetters en zonden hem met zijn vrouw naar Duitsland om te hertellen. Nu is hij weer terug en helpen we elkaar waar mogelijk.”

Vluchten voor het geweld

Tussen Kyiv en Odessa, aan de Zwarte Zee, bezit de kerk een stuk grond, waar veel zomerkampen georganiseerd werden. Ze organiseerden ‘vluchtbussen’ uit Odessa. Dat was lastig omdat veel buschauffeurs niet durfden te rijden vanwege de oorlogsdreiging. Vele honderden mensen werden uit de stad naar het kampterrein gebracht waar ze even op adem konden komen. Vervolgens konden ze verder (via de hoofdstad) vluchten naar het grensgebied met Polen. Worldpartners hielp de gemeente van Anatoliy bij deze logistieke actie.

Vluchtelingen opvangen

Later, toen het Oekraïense leger de Russen terugdrong, ‘vestigden’ veel bewoners uit Charkov zich ‘tijdelijk’ in de hoofdstad als vluchteling in eigen land. Momenteel staan er op de lijst ongeveer hulpbehoevende 6000 mensen. Ze ontvangen voedsel, medicijnen en krijgen geestelijke hulp. Enkele mensen zijn zelfs gedoopt. 500 mensen uit de kerk van Anatoliy leven nu op een andere plek in Europa. “Elke zondag komen er veel nieuwe mensen (uit andere provincies) naar de dienst. We vertellen hen wat we geloven, leren hen bidden. Er is onder de 600 bezoekers een grote openheid voor het evangelie. Daarnaast volgen veel mensen de gestreamde diensten, onder andere via Facebook.”

Werken in de kerk

“In oktober 2022 begon Rusland steeds meer de energie-infrastructuur te vernietigen. Sinds maand jaar zijn er generatoren uit Nederland die stabiel stroom leveren. De afgelopen maanden was het energienetwerk instabiel, 50 procent per dag hadden we stroom. Ik heb wel eens in het donker gepreekt omdat de elektriciteit alweer uitviel. Omdat we hier nu constant stroom hebben, is het ook mogelijk om bij ons in de kerk te werken, koffie te drinken, elkaar te ontmoeten doordeweeks ed. Het is letterlijk en figuurlijk een warme plek om te zijn.”

“Ik heb wel eens in het donker gepreekt omdat de elektriciteit alweer uitviel.”

Bidden voor overwinning

“Uit mijn gemeente dienen ongeveer 45 mensen het Oekraïense leger. We bidden voor hen, voor hun gezinnen, voor veiligheid en voor overwinning. We bidden niet voor de ‘vrede die Poetin wil’. We moeten hem cq het duister verdrijven uit ons land. Als kerk helpen we het leger zoveel mogelijk. Artsen werden ‘medics’ in het leger. We prepareerden duizenden EHBO-kits voor mensen thuis. Ik denk dat deze oorlog zo kan overslaan naar Londen of Amsterdam. We moeten Rusland stoppen. Wat ze doen met de kinderen, ouderen en onze vrouwen… Het is ongelofelijk en onmenselijk. Het is niet onze oorlog, het is Zijn oorlog. Ik geloof dat we naar het nieuwe Rusland gaan om het evangelie te brengen. Maar dat zal later zijn. Nu is het tijd om het slechte te stoppen en ik doe alles wat er in mijn vermogen ligt om daarbij te helpen, met behulp van God”