Cokky de Visser ging begin 2022 met pensioen. Maar stilzitten, ho maar. “Toen de oorlog begon, kwam er een oproep vanuit de Hervormde diaconie Kootwijk en Kootwijkerbroek om een werkgroep te starten. Dat paste bij me omdat ik overdag tijd heb en dienstbaar wil zijn. Eerder was ik tien jaar lang betrokken bij Charité, werkzaam voor Wit-Rusland. Zodoende gaf ik mijn tijd om te helpen waar ik kan.”
We begonnen met het inzamelen van goederen. Toen we bezig waren hoorde ik via een collega (voor het eerst) over de organisatie Worldpartners. Ik belde hen op en deelde over onze plannen om met de kerken spullen in te zamelen voor Oekraïne zoals dekens, dekbedden, speelgoed en voedsel. Samen met Worldpartners werken we nu samen. We maken gebruik van hun grote netwerk. Ze staan dichtbij de lokale bevolking, kennen veel kerken en stichtingen die hen helpen met de distributie van de spullen.
Inmiddels hebben we twee transporten transporten met dekens, speelgoed en kinderbijbels vanuit Kootwijk en Kootwijkerbroek naar Oekraïne gestuurd. Daarnaast heeft de diaconie een flink bedrag gedoneerd voor de hulpverlening nu de winter voor de deur staat. Als we iets horen van de laatste vracht naar Cherson stuur ik dat door naar het kerkblad zodat anderen ook op de hoogte zijn.
Als ik nu bekijk wat we hebben gebracht, is het nog heel weinig. Maar toch een druppel op de goede plaats. Dit werk blijft belangrijk en moet doorgaan. Dat besef ik des te meer na temperaturen onder nul, die we onlangs hadden op de Veluwe. Er moet veel meer gebeuren voor de mensen daar. Als je de kou niet buiten kan houden, kun je eraan overlijden. Er moet massaal hulp de kant op gaan richting de miljoenen Oekraïners in nood. Goederen en geld moet er naartoe stromen.
“Er moet massaal hulp de kant op gaan richting de miljoenen Oekraïners in nood.”
De situatie blijft me aan het hart gaan en ik blijf kijken naar mogelijkheden om hen vanuit Nederland te helpen. Gelukkig doe ik het niet alleen en zijn er mensen die taarten bakken en stampotten klaarmaken en verkopen. Jongeren delen informatie op hun social-media kanalen om daar ook de nood van onze Oekraïense medemensen te delen. Samen staan we sterk en biddend om Gods zegen doen we ons werk.
Cokky de Visser (1955) werkte tot haar pensioen in Zorgcentrum Oranjehof in Elspeet. Daar gaf ze leiding aan het team rondom wonen, zorg en welzijn in Elspeet.