Cokky de Visser ging in 2022 met pensioen. Maar stilzitten, ho maar. “Toen de oorlog begon, kwam er een oproep vanuit de Hervormde diaconie Kootwijk en Kootwijkerbroek om een werkgroep te starten. Dat paste bij me omdat ik overdag tijd heb en dienstbaar wil zijn. Eerder was ik tien jaar lang betrokken bij Charité, werkzaam voor Wit-Rusland. Zodoende gaf ik mijn tijd om te helpen waar ik kan.”
De werkgroep bestaat uit twee diakenen en vier gemeenteleden. Samen zijn we actief en nemen het voortouw in dit werk en startten toen de oorlog uitbrak met het inzamelen van goederen. Toen we bezig waren hoorde ik via een collega (voor het eerst) over de organisatie Worldpartners. Ik belde hen op en deelde over onze plannen om met de kerken spullen in te zamelen voor Oekraïne zoals dekens, dekbedden, speelgoed en voedsel. Samen met Worldpartners werken we nu samen. We maken gebruik van hun grote netwerk. Ze staan dichtbij de lokale bevolking, kennen veel kerken en stichtingen die hen helpen met de distributie van de spullen.
Een groepsfoto tijdens het stamppottenbuffet. De Oekraïne werkgroep samen met pastor Valentin, begeleider en vertaalster.
Inmiddels hebben we twee complete transporten en verschillende deeltransporten met dekens, speelgoed, generatoren en (kinder)bijbels vanuit Kootwijk en Kootwijkerbroek naar Oekraïne gestuurd. Daarnaast heeft de diaconie een flink bedrag gedoneerd voor de winterhulpverlening. In het voorjaar hebben we een mestactie gedaan met een opbrengst van 7000 euro!
We staan in contact met een pastor in Kherson. Het is daar momenteel alle hens aan dek, nu de dam is opgeblazen. 600 vierkante km staat onder water, een milieuramp is gaande. De mensen zitten op daken en moeten geholpen worden. Op afstand helpen we met financiële hulp en gebed. Er staan zes generatoren klaar die ze daar goed kunnen gebruiken. Ze gaan volgende week op transport naar Oekraïne.
“De mensen zitten op daken en moeten geholpen worden. Op afstand helpen we met financiële hulp en gebed.”
Als ik nu bekijk wat we hebben gebracht, is het nog heel weinig. Maar toch een druppel op de goede plaats. Dit werk blijft belangrijk en moet doorgaan. In de winter voelde ik extra met de mensen daar mee toen het buiten zo koud was. Er moet nog steeds veel gebeuren voor de mensen daar. Honger, oorlogsgeweld, overstromingen. In het verleden een kernramp. Er moet massaal hulp die kant op gaan richting de miljoenen Oekraïners in nood. Goederen en geld zijn daar hard nodig.
De situatie blijft me aan het hart gaan. Samen met de werkgroep blijf ik kijken naar mogelijkheden om hen vanuit Nederland te helpen. Gelukkig doe ik het niet alleen en zijn er mensen die taarten bakken en stamppotten klaarmaken en verkopen. Jongeren delen informatie op hun social-media kanalen om daar ook de nood van onze Oekraïense medemensen te delen. Samen staan we sterk en biddend om Gods zegen doen we ons werk.
Cokky de Visser (1955) werkte tot haar pensioen in Zorgcentrum Oranjehof in Elspeet. Daar gaf ze leiding aan het team rondom wonen, zorg en welzijn in Elspeet.