“Dit is geen 9 tot 5 baan. Dit werk is mijn leven en ik neem het mee naar huis. Het voelt als mijn kind. Ik heb de onderneming zijn eerste stapjes zien zetten en ik ben gegroeid in het proces. Ik moest een jaar geleden opschrijven wat ik wilde bereiken in 1 jaar. Ik schreef dat ik op een plek wilde zijn waar ik nodig was. Ik weet nu dat ik ben waar ik moet zijn. Ik heb die plek gevonden.”
Dit vertelt Ilia (31) over zijn werk in Georgië. Twee jaar geleden ging hij de uitdaging aan en samen met het team heeft hij een bedrijf opgezet dat reststromen verwerkt tot veevoer.
We bieden een duurzaam en goedkoper alternatief voor soja
“We werken met bierbostel. Dat is een restproduct van bierbrouwerij. Doordat het energie- en eiwitrijk is, is het erg geschikt als veevoer. Hiermee kunnen boeren ook in de winter, als er bijvoorbeeld minder gras is, hun vee voeden. Het is een goed alternatief voor eiwitbronnen die normaal veel worden gebruikt, zoals soja. Dat is schaars op de markt, zeker nu we ook minder vanuit Rusland en Oekraïne krijgen.
Ons product is een goedkoper en duurzaam alternatief voor een eiwitrijk dieet.
Bierbostel is niet toegankelijk voor kleine boeren. Brouwerijen brengen het niet los op de markt, maar verkopen hun reststroom per jaar aan de beste bieder. Een kleine boer kan hier niets mee, want zomers heeft hij minder nodig en het blijft in de hitte nog geen twee weken goed. Onze onderneming maakt het toegankelijk voor een grote groep kleinere boeren. Zo kunnen ze het hele jaar door zoveel kopen als ze nodig hebben. Daarnaast heeft ons bedrijf een manier gevonden om de bierbostel tot een jaar lang te conserveren. Daardoor kunnen we voorraad opslaan zodat we het in de herfst en winter, wanneer de vraag het hoogst is, kunnen verkopen. Ook helpen we boeren met het opslaan. Zo kunnen die in goedkopere periodes bierbostel inkopen en het in duurdere periodes gebruiken.
Dit werk is uitdagend, maar ik geloof dat God het zegent.
Voorheen werkte ik bij een bank en was manager in de hotel business. Toen ik de kans kreeg hier te werken greep ik de uitdaging met beide handen aan. Het was nieuw en interessant. Ik wilde erg graag betrokken zijn, maar het is ook niet makkelijk geweest. In het begin deden we vooral research en richtten we ons op het leggen van relaties. Zo kregen we een goede basis voor het bedrijf. Daarna moeten dingen wel op zijn plek gaan vallen. In februari 2023 kregen we goed nieuws. Eindelijk hadden we een brouwerij die ons de bierbostel toezegde.
Bij ondernemen loop je altijd tegen onverwachte obstakels aan. Zo bieden brouwerijen hun reststroom alleen als pakket aan. Je mag niet zeggen dat je het een wel wil en het ander niet. Voor de overige restproducten moesten we dus een goede bestemming vinden. Uiteindelijk is alles wonderbaarlijk op zijn plek gevallen.
Wat zegt je? Bierbostel?
Bierbostel is een hoogwaardig rundveevoer, dat vrijkomt bij de productie van bier. Het heeft een positieve invloed op de algehele gezondheidsstatus van dieren. Het heeft een hoog eiwitgehalte. Bierbostel heeft een goede kwaliteit bestendig eiwit welke op darmniveau verteerd wordt.
Ik geloof dat ons product nodig is
Bij de bank waar ik werkte moest ik soms producten verkopen waarvan ik dacht dat de klant ze eigenlijk niet nodig had. Maar nu, nu geloof ik in mijn product! Ik denk echt klanten dit nodig hebben en dat het het beste voor hen is. Dat is alles wat ik nodig heb om door te gaan. De uitdagingen zijn het helemaal waard! Ik heb geleerd dat het soms donker is voordat de zon weer opkomt. Ik geloof dat we kansen krijgen van God en dat hij onze inzet zal zegenen. Daarom hoef ik niet bang te zijn. We doen dit werk namelijk niet voor onszelf, maar voor anderen. Veel mensen kunnen hierdoor hun bedrijf winstgevend runnen en hun familie onderhouden.
“Ik geloof dat we kansen krijgen van God en dat hij onze inzet zal zegenen. Daarom hoef ik niet bang te zijn. We doen dit werk namelijk niet voor onszelf, maar voor anderen.”
Het werk heeft me veranderd
In de afgelopen maanden ben ik erg gegroeid. In het begin dacht ik dat ik alles zelf kon doen. Dit bedrijf voelt als mijn kind, ik heb de eerste stapjes gezien en zie hoe het groeit. Dat maakte ook dat ik alles voor 101% wilde controleren. Het was lastig voor mij om het team te vertrouwen. Ik wilde niet dat er iets mis zou gaan.
Ik geloofde mensen niet op hun woorden, maar moest alles met eigen ogen zien. In mijn Nederlandse collega zag ik iets anders. Ik denk dat Nederlanders meer handelen uit vertrouwen. Daardoor zag ik in dat ik een teamspelers moest worden, anders zou ik een burn-out krijgen. Ik begon steeds meer in mijn team te geloven en nu zeg ik met volle overtuiging dat zij de sleutel tot succes zijn geweest en gaan zijn.”